Zanzibar

Zanzibar 26 december 2011

Inmiddels zijn we ruim een week geleden begonnen met de reis van Nairobi naar Kaapstad en we hebben al zo veel beleefd. Om te beginnen moesten we ons aansluiten bij een bestaande groep en dat is natuurlijk altijd spannend. Je weet niet hoe de groep is, wat voor mensen er zijn of welke kliekjes zich gevormd hebben in de afgelopen 8 weken. Het leek ons het beste om ons daar vooral zo weinig mogelijk zorgen om te maken en we zijn er voor het gemak maar gewoon vanuit gegaan dat de groep vooral behoefde had aan een beetje nieuw bloed. Samen met 2 andere mensen zouden wij de groep versterken, daarnaast zijn er twee mensen in Nairobi weggegaan uit de groep. De eerste kennismaking verliep goed en na wat voorstelrondjes hadden we snel iedereen ontmoet. Nu is het nog een kwestie van de mensen uit elkaar kunnen houden en de namen onthouden.
In 'Gunga' (onze truck) hebben we onze eigen locker gekregen waar onze bagage in past. De lockers zitten onder de stoelen waardoor de zittingenj van de stoelen herhaaldelijk verwijderd moeten worden om de spullen op te bergen. De truck is aan de binnenkant fijn ruim opgezet en daarnaast is er een stuk waar je lekker kan liggen om van het uitzicht te genieten (of voor sommige mensen om de roes uit te slapen). Iedereen wisseld regelmatig van plekje en mensn slapen,lezen, praten of kijken wat uit het raam als we op weg gaan naar Arusha in Nairobi. De groep is erg gemeleerd, er zijnveel nationaliteiten en verschillende leeftijden. De jongste is 19 en de oudste is 47. Onze eerste grensovergang verloopt soepel en we hoeven niet al te lang te wachten voordat we Tanzania in rijden. In Arusha hebben we een vlugge cursus truck en tent opzettem gekrege. De rest van de dingen die we moeten weten zoals wat waar opgeborgen zit zullen we de komende weken vanzelf wel achter komen. Taken zoals het schoonmaken van de truck en het maken van het eten gebeurd met een corvee rooster. Voor elke dag dat we zelf eten moeten maken is er een kookgroep. De kookgroep heeft sleutels van de truck, moeg boodschappen doen en zorgen voor diner, ontbijt en linch de volgende dag. Voor het avondeten wisseld de groep en is het aan een volgende groep om het eten te verzorgen.
Op dag twee zijn we vertrokken op een 3 daagse excursie naar Lake Manyara, de Ngorongoro krater en Serengeti National Park. Al met al hebben we weer een paar geweldige dagen gehad. Vooral het uitzicht over de krater (zie foto) was geweldig en de uitzichten in Serengeti zijn onbeschrijfelijk mooi! Het aantal dieren wat we gezien hebben was heel anders dan in de Masai Mara. In de krater hebben we wel veel verschillende diersoorten gezien, en ook de Big 5 in 1 dag maar de dieren waren veel verder weg dan in de Masai Mara en ook geen grote kuddes van het een of ander. In Lake Manyara hebben we wel een paar olifsnten gezien maar de meest bijzondere was toen we op een niet al te breede weg stonden er een enorme mannetjes olifant langs wilde. Op weg naar Serengeti hebben we dan wel weer heel veel kuddes gezien en dat, samen met het uitzicht, heeft voor meer dan een paar ohh en ahhh momenten gezorgd. In het park echter waren bijna geen dieren aanwezig. Heel vreemd dat een lijn op de kaart zonder afgerasterd te zijn ofzo er toch voor zorgt dat de dieren meer buiten dan in het park aanwezig zijn. Na onze 3 daase excursie waren we toch wel weer blij om bij Gunga te zijn en eens lekker te kunnen douchen, met koud water.
Tijd om weer verder te trekken en de volgende dag zijn we aan de reis richting Dar Es Salaam begonnen. Het zou twee dagen duren voordat we er zouden zijn wat betekend dat we 1 nacht bij een hotel achtig iets in de tuin zouden slapen. We stopten echte in het pikke donker op een plek zonder verlichting. Schijnbaar was dit een paar jaar geleden nog een camping maar nu is het helemaal verlaten. De huisjes met wc's en de bar zijn verlaten, verwaarloosd en op slot dus hebben we ieder een mooie wc boom opgezocht en in het donker met behulp van de trucklichten eten klaar gemaakt. Dit was ons eerste (niet helemaal) buscamp.
Na een vroege ochtend komen we de volgende dag aan in Dar Es Salaam en dat moet natuurlijk gevierd worden met een duik in de zee. Heerlijk warm maar helaas wel vies water. Dat maakt natuurlijk niet uit als je daarna lekker kan douchen maar de douches bleken niet te werken, dus zo goed en zo kwaad als het kon al het zout en zand van mijn lijf geschraapt maar je blijft toch plakkerig op de een of andere manier.
In Dar is het warm en plakkerig. Niet een droge hitte maar een hitte met tegelijkertijd een hoge luchtvochtigheid en dit blijkt iets te zijn waar we wel even aan moeten wennen. Met tuktuks gaan we naar de haven om met de veerboot naar Stone Town op Zanzibar te gaan. Dit blijkt een hele onderneming te zijn en we zijn blij als we eenmaal op de veerboot zitten en er een briesje is. Stone Town is eveneens warm en plakkerig en we moeten oppassen dat we niet verdwalen naar ons hotel wat ergens in kleine straatjes ligt. Na een beetje de stad verkennen en wat inkopen doen voor ons kerstfeest met de groep gaan we 's avonds naar de lokale vismarkt om daar wat te eten. De volgende dag ben ik op een spice tour gegaan waarbij je een aantal belangrijke gebouwen en historische plekken in de stad bekijkt alvorens je naar een spice farm gaat waar we uitleg krijgen over verschillende kruiden en specerijen. Al met al een warme naar wel heel interessante dag met een geweldig einde aan het strand aank de noordkant van het eiland. Wat wil je nog meer behalve een wit strand, een blauwe lucht en een zee blauwe/groene zee...?
Aangezien het eerste kerstdag is besluiten we om met zijn allen uit eten te gaan en onze cadeautjes uit te wisselen (we hebben loodjes getrokken en iedereen krijgt een leuk presentje). Met 4 leuk geschilderde bekertjes kan ik nog net die gaatjes in mijn bagaje opvullen.
Vandaag is de dag van lekker relaxed op het strand zitten, beetje rond lopen en een blog schrijven. Het is extreem warm en de zon is zo enorm sterk dat ik me terug getrokken heb in de bar. Uitkijkend over de zee met een lekker briesje is het hier prima toeven. Straks als de zon iets minder sterk is ga ik nog even het warme water van de zee in. Morgen hebben we een dagje snorkelen op het programma staan. Een hele dag op het water op een dhow (lokale vissersboot) met een BBQ vis lunch... Je kan best stellen dat we daar wel zin in hebben...

Claire deelt cadeautjes uit voor kerst

WC in Serengeti National Park

Achterin Gunga

Deze meneer olifant was niet zo blij dat hij langs de auto's moest lopen.... en wij waren daar misschien toch ook niet zo blij mee. Jeetje ze zijn wel groot hoor!

Kerstavond op Zanzibar

Uitzicht over de Ngorogoro krater

Lunch langs de weg

Vismarkt op Zanzibar

Kruiden en specerijen op de markt in Stone Town

Het uitzicht vanaf ons hostel op Zanzibar... helemaal niet slecht volgens ons...

Masai Mara

Op maandag is onze reis naar de Masai Mara begonnen. We moesten naar het centrum van Nairobi wat heel makkelijk bleek te zijn omdat het een nationale vakantie dag was. Dus in minder dan een half uur stonden we bij onze plek van vertrek. We moesten alleen nog even geld halen en dat bleek lastiger te zijn dan we dachten. Geen gebrek aan pin automaten in het centrum van Nairobi maar de een na de ander bleek niet te werken. Ze herkenden onze pasjes niet, waren defect of ze hadden geen geld. Nadat ik zo'n 8 banken geprobeerd had was het aan James om het met zijn magische visa kaart te proberen. Ook hij moest zeker 5 banken aflopen voordat het uiteindelijk gelukt is. We waren klaar voor onze safari! Op het kantoor van Gametrackers (waarmee we op reis zouden gaan) ontmoetten we gelijk onze eerste twee medereizigers, een koppel uit Zweden. Na een uurtje rijden en even met openhangende mond genieten van het uitzicht over de Great Rift Valley ontmoeten we onze overige 3 medereizigers (een meisje uit Duitsland en een koppel uit Belgie) onze chauffeur/gids en onze kok voor de komende 4 dagen. Na een paar uur over progressief verslechterende wegen komen we in de buurt van de Masai Mara. Om het te vieren zien we gelijk al behoorlijke aantallen zebra's, wildebeest, thomsons gazelle en grant's gazelle.
Eenmaal bij het hek van het park aangekomen worden we gelijk belaagd door Masai vrouwen die allerhande spulletjes wilden verkopen. Hier hadden we natuurlijk nog niet zo veel zin in. Eenmaal in het park nog veel dieren gezien totdat we het park bij een ander hek weer uit moesten om bij onze camping te komen. Omdat er niet veel andere mensen waren mochten we kiezen tussen de tenten (met veel gaten erin waar precies muggen en slangen doorheen kunnen) of de hutjes. We hebben, omdat we het niet zo op slangen in onze slaapzakken hebben, toch maar voor de hutjes gekozen. In een echt bed is wel lekker als je straks 8 weken in een tentje moet slapen. Alles was vrij basic maar toch wel de luxe van een douche (met warm water maar zonder licht), de keuze uit doorspoel wc's of een gat in de grond met een wc-bril (beide ook zonder licht) en een heuze keuken (bestaande uit een vuurtje met een stuk gaas erover waar onze kok heerlijke maaltijden op wist te bereiden.
Op dag 2 hadden we onze eerste echte safari in het park. We zijn de hele dag op pad geweest en we hebben de meest geweldige dingen gezien. Bijna te veel om op te noemen maar om toch een idee te geven hebben we onder andere de volgende dieren gezien: leeuwen, olifanten, zebra's, giraffes, topi, bat eared fox (sorry maar ik ken niet overal Nederlandse namen van) jakhals, hyena's, mongoose, impala, gazelle, buffels, nijlpaarden , krokodillen, veel vogels en 1 luipaard. Met het zien van deze luipaard heb ik de big 5 compleet (als ik de neushoorns die ik in Zuid Afrika gezien heb mee tel). Ik denk dat ik het echter toch leuker vind om bij deze reis opnieuw te beginnen en dan hebben we nu dus nog een neushoorn nodig om de big 5 compleet te krijgen. Het gaat iets minder snel met de little 5 maar zoals de naam al doet vermoeden zijn deze klein en behoorlijk moeilijk te vinden... Na een lange dag buiten met zo veel geweldige dingen was het heerlijk 'thuiskomen' in het kamp voor een maaltijd bereid op een kampvuurtje. Op dag 3 van de safari hebben we vroeg een korte gamedrive gedaan voor het ontbijt. We hadden geluk en hebben een aantal cheetah's gezien. Na het ontbijt was het tijd om onze lokale buren van het Masai Mara dorpje te ontmoeten. Na een aantal welkomstdansen en het wereldberoemde springen kregen we een rondleidig door het dorp. Soms zou ik willen dat we thuis een grotere keuken hadden maar als ik de lokale hutjes zo van binnen bekijk heb ik geloof ik niets te klagen. Je kan je nauwelijks voorstellen hoe het eruit ziet en hoe klein het is. Daarnaast geloof ik dat het in onze Nederlandse cultuur niet geaccepteerd is om 6 vrouwen te hebben als man en in het totaal 18 kinderen bij die 6 vrouwen...
In de middag zouden we naar een ander gebied van het park gaan maar na het zien van een paar leeuwen zijn we bijna weggespoeld door de regen. Gelukkig was er in een ander deel zon dus zijn we naar de blauwe lucht gereden en toen we eenmaal de zon gevonden hadden kon de gamedrive weer beginnen. We werden beloond met nog 3 luipaarden en heel veel olifanten. Na nog een heerlijk diner konden we van ee echt Masai kampvuurtje genieten en weer in slaap vallen met het geluid van leeuwen en hyena's op de achtergrond. Op de laatste dag hebben we ook 's ochtends een vroege game drive gehad en wederom geluk gehad met cheetah's. Na het ontbijt was het helaas tijd om terug te gaan naar Nairobi.
Al met al zijn we erg blij met de eerste paar dagen safari en hebben we alleen maar meer zin in de weken en avonturen die komen gaan!

De evenaar

Na een dag heerlijk niets doen en een beetje reorganiseren leek het ons vandaag tijd om eens wat te gaan verkennen. De mensen in het hostel vroegen ons waarom we uberhaupt naar de evenaar zouden willen en hoe we het ook geprobeerd hebben we hebben ze niet aan het verstand kunnen peuteren dat het gewoon iets is dat je gezien moet hebben als je vanuit Nederland naar Kenia komt. Kortom, wij zijn vandaag naar de evenaar geweest en het was een zeer interessante dag. Om de kosten wat te besparen en omdat we wel zin hadden in ee avontuur hebben we besloten vooral gebruik te maken van de locale Matatus. Dat zijn (overwegend witte Nissan) busjes waar makkelijk 20 mensen op 15 stoelen kunnen zitten. De busjes wachten op het station en vertrekken pas als ze vol zijn naar dew bestemming aangegeven op het dak van het busje. Voor iets meer dan een appel en een ei hebben we 3 uur lang kunnen genieten van het Keniaanse landschap, de opdoemende Mt Kenia, Keniaanse gospel muziek en een zeer interessante rijstijl. Eenmaal aangekomen in Nanyuki hebben we eest maar even wat geluncht voordat we de 3 km naar het zuiden hebben gelopen naar de daadwerkelijke evenaar.

Eenmaal daar aangekomen hebben we een demonstratie gekregen over het stokje in het water dat in het noordelijke halfrond met de klok mee draait en in het zuidelijk halfrond tegen de klok in. Op de evenaar zelf blijft het stokje stug stil liggen. Na wederom een 3 uur durende reis terug naar Nairobi (deze keer onder het genot van Celine Dion en Michael Jackson) was het tijd voor een taxi terug naare het hostel. Dit bleek moeilijker dan gedacht. De taxi hadden we snel gevonden maar de taxi kon ons hostel niet vinden. Na twee keer aangehouden te zijn door de politie omdat er 'geen idee wat' mis was met de auto hebben we dan toch eindelijk ons hostel terug gevonden. Gelukkig wilde de kok nog wel wat te eten voor ons maken. Nu nog snel even onze spullen pakken voor onze safari naar de Masai Mara de komende 4 dagen.

Pizza snack in the plane to Nairobi

Pizza snack in the plane to Nairobi, a photo by Chunky van Monkey on Flickr.

Look at this, you would't believe it but we got pizza in the plane on our flight to Nairobi! We had a good flight altogether and besides all the adverts we didn't see any big animals yet. I did watch the rise of the planets of the apes in the plane, while munching on my pizza snack.

Saying goodbye

Saying goodbye, a photo by Chunky van Monkey on Flickr.

Wrinkly zal tijdens onze afwezigheid bij Ester logeren. Om ervoor te zorgen dat de kerstman hem ook bij Ester kan vinden hebben we hem een 'stocking' gegeven. Nu maar hopen dat er wat in komt op eerste kerstdag...
Verder een paar surprise eitjes en een advent kalender zodat Wrinkly samen met Ester een beetje aan ons kan denken als wij ver weg in Afrika zitten...

Bijna onderweg

De tassen zijn ingepakt en de handbagage staat klaar (nou ja bijna dan). Hier en daar nog wat losse (maar wel belangrijke) dingen die in de handbagage moeten zoals een portemonnee en paspoort en niet te vergeten onze mascotte Chunky. Hopelijk komen we niets meer tegen dat nog in de grote bagage moet want die zit vol (en aan de tax wat betreft gewicht).
Het laatste wasje zit in de wasmachine, de buren hebben een noodtelefoonnummer voor de lieve achterblijvers die op het huis passen en wij zitten op de bank pizza te eten (weinig afwas) en een laatste aflevering van The Long Way Down te kijken (als voorbereiding).
Morgen voor dag en dauw opstaan en dan komt Ester ons ophalen om ons heel lief naar Schiphol te brengen.
We willen iedereen bedanken voor de lieve woorden, mailtjes, smsjes, telefoontjes, gelukswensen en 'geniet ervan's'.
Wij zullen er zeker van genieten, het lijkt ons haast onmogelijk om dat niet te doen...

De laatste loodjes

We zijn druk bezig met de laatste loodjes (en nog niet eens begonnen aan de aller laatste loodjes) voordat we komende vrijdag vertrekken.

De tassen zijn deels gepakt (een deel van James zijn tassen wel te verstaan want mijn spullen liggen nog op de eetkamertafel en de slaapkamervloer uitgespreid).

Toch begint er hier en daar wel schot in te komen. Gister hebben we heerlijk bij Vera en Wouter gegeten en de vissen weggebracht. Vera en Wouter zullen tijdens onze afwezigheid op onze visjes passen en ik kan je vertellen dat de visjes heel blij zijn met hun logeeradresje. Vandaag hebben we een stapel geld op gehaald waar je bang van wordt (of heel gelukkig). Omdat we voor veel dingen contant zullen moeten betalen en weinig mogelijkheid hebben om te pinnen onderweg moeten we wel veel van het geld meenemen.

Bij thuiskomst kon ik James verrassen met nog een extra kledingstuk wat in zijn tas moet (moet hij toch weer opnieuw in gaan pakken ben ik bang). Gelukkig was hij er blij mee dus hoef ik me niet heel schuldig te voelen dat ik zijn bagage nog iets zwaarder gemaakt heb. En wellicht helpt het mensen in het buitenland om mijn naam uit te spreken?

Nu toch maar beginnen met mijn eigen tas inpakken want ik ben bang dat ik daar nog wel even wat tijd en energie in moet steken...

Volg ons op ons grote avontuur...

Hoi Allemaal,

Zoals de meeste van jullie weten gaan wij binnenkort op vakantie. We zullen op vrijdag 9 december van Amsterdam naar Nairobi (Kenia) vliegen.
Daar aangekomen zullen we eerst een paar dagen kunnen acclimatiseren voordat we op een soort 'proef safari' gaan. De 'proef safari' zal ons laten kennismaken met de Masai Mara en op die manier hopen we iets meer van Kenia te kunnen zien.
Op zaterdag 17 december zal onze daadwerkelijke overland reis beginnen die ons van Nairobi naar Kaapstad (Zuid Afrika)  zal brengen. Wij zullen ons (samen met een handjevol andere reizigers) voegen bij een bestaand reisgezelschap dat al vanaf oktober onderweg is vanaf Cairo naar Kaapstad.
Eenmaal in Kaapstad aangekomen (8,5 week en een kleine 8000 km later) gaan we nog even lekker vakantie houden en op ons dooie gemakje in een gehuurde auto in Zuid Afrika rondreizen.
Op 23 februari zal er dan een einde komen aan ons grote avontuur en dan is het tijd om weer terug naar Nederland te vliegen.

Natuurlijk willen we proberen om iedereen op de hoogte te houden van al onze avonturen en belevenissen. Hiervoor hebben wij de nodige social media aangemaakt en gekoppeld.
Aangezien de meeste dingen op de een of andere manier aan elkaar gekoppeld zijn, is er voor een ieder wel een favoriete manier om ons te volgen.

Remke Facebook: http://www.facebook.com/remkevos
Remke Blog: http://remkevos.blogspot.com/
Remke Twitter: https://twitter.com/#!/remkevos

James Facebook: http://www.facebook.com/lidsterjames
James Blog: http://www.jameslidster.blogspot.com/
James Twitter: https://twitter.com/#!/JamesLidster

We hopen dat jullie op deze manier een beetje samen met ons kunnen genieten van dit grote avontuur.

Liefs
James en Remke

De checklist

It's a sign!, a photo by Chunky van Monkey on Flickr.

Chunky is bezig met een checklist om te kijken of we alle benodigdheden al gevonden hebben.... En dit zijn alleen nog maar de 'losse dingetjes'...

For the non Dutch Readers

I've updated the blog with a google website translate tool. It's funny to see how Google translates my Dutch into a somewhat broken, not altogether, easy to follow story. The humour gets lost in some occasions but at least you'll be able to follow the general line of the story and of our adventures.
For those of you who do understand both Dutch and English... just try it once and enjoy the mistranslations...

Het aftellen is weer begonnen

Nog 40 nachtjes slapen voordat het volgende avontuur van start gaat. James en ik zullen (gedurende bijna 3 maanden) Afrika onveilig gaan maken.
We vertrekken op 9 december (met een rechtstreekse vlucht) van Amsterdam naar Nairobi (Kenia).

Aldaar aangekomen zullen we de eerste paar dagen proberen te wennen aan het weer en het Afrikaanse. Om ook een beetje van de omgeving te kunnen genieten zullen we een 4 daagse safari gaan doen naar de Masai Mara. Wat het precies allemaal in gaat houden zou ik jullie nog niet kunnen vertellen maar ik neem aan dat we daar op dat moment wel achter gaan komen. Na de eerste paar dagen ‘proef safari’ zal de echte reis van start gaan. We hebben een overland adventure geboekt bij Oasis Overland  (http://www.oasisoverland.co.uk/trips/Africa/details/67/Nile-Trans-8-Weeks-Nairobi-to-Cape-Town-.html)  en op de website staat dat het een ‘Ultimate Expedition’ is. In het kort betekend dit dat we in een soort vrachtwagen vervoerd worden van Nairobi naar Kaapstad, zelf moeten koken (soms op kampvuurtjes), zelf boodschappen moeten doen (op de locale markt waar ze alleen maar uien hebben) en zelf de tentjes op moeten zetten en af moeten breken. Het enige wat we eigenlijk niet zelf moeten doen is rijden. En dat samen met zo’n 20 á 22 andere mensen, 8,5 week lang. Zoals je begrijpt kunnen we niet wachten om te vertrekken.

Eenmaal aangekomen in Kaapstad (Zuid Afrika) zullen we wel toe zijn aan vakantie. Nog twee weekjes zullen we de tijd hebben om samen Zuid Afrika te (her)ontdekken. Natuurlijk wil ik James allerlei, voor mij bekende, plaatsen laten zien. James wil graag op een bootje naar vogels gaan kijken. Ach ieder zijn wens en ik denk dat we er tegen die tijd best uit zullen komen wie wat zal gaan doen. Met een beetje geluk komen we dan, eind februari, met een lekker kleurtje, veel reisverhalen en honderden foto’s thuis (die natuurlijk nog allemaal uitgezocht moeten worden).
De voorbereidingen zijn in volle gang. We hebben inmiddels alle prikken al gehad en James zal vandaag beginnen met zijn anti malaria pillen (hij is vandaag vertrokken voor een reis met Sunbird naar Ghana - http://www.sunbirdtours.co.uk/ghana.htm). Er staan hier en daar al wat dozen klaar waar spullen inzitten die we mee willen nemen. Geloof het of niet maar die dozen staan er al héél lang (in ieder geval sinds afgelopen kerst, ik neem tenminste aan dat ik toen de kerst muts in de doos gedaan heb?).  Er is een logeer adres voor de vissen geregeld en er is zelfs al over onze plantjes gesproken met vrienden (wees gerust, ze hebben echt niet elke dag water nodig). Maar er zijn natuurlijk nog genoeg dingen waar nog niet aan gedacht is, simpelweg omdat we nog 40 nachtjes moeten slapen voordat we vertrekken.

Na heel wat keren terugkomen bij de Travel Clinic en een fortuin aan gif in ons lichaam zouden we nu helemaal veilig moeten zijn om te reizen... Nu maar hopen dat ze niet opeens een nieuwe enge ziekte ontdekken waar we nog geen gif voor gehad hebben...

 au

 Ook Chunky (onze mascotte) moest eraan geloven...